I 1911 døyr Julie Elisabeth Hoem på gamleheimen på Nordnes. I protokollen står det: Ingen Slegtninger. Intet Efterlatt. Likevel rommar livet hennar ei heil verd.

Basert på Edvard Hoems roman Husjomfru blir historia om felemakar Lars Olsen Hoems yngste dotter løfta fram. Julie Elisabeth var ei stolt og urokkande kvinne som levde midt i skiftet mellom gamle og nye tider, før velferdssamfunnet tok form, og då eit kvinneliv lett kunne forsvinne i stilla.

Etter ungdomsår i Kristiansund arbeidde Julie Elisabeth det meste av livet som husjomfru hos velståande familiar i Bergen. Ho sat ved herskapets bord - men høyrde ho eigentleg til der? Framsyninga skildrar korleis små val, draumar om kjærleik og lengta etter tilhøyrsle kan forme eit heilt liv.

Teatret Vårt har tidlegare løfta Edvard Hoems slektshistorie fram på scena med Slåttekar i himmelen og Jordmor på jorda. Husjomfru er ei varm og sår forteljing om ei kvinne som lenge har stått i skuggen av historia, men som av Hoem har fått sin stemme og sin plass i lyset.

– Publikum i Møre og Romsdal kan gle seg til å få møte Julie Elisabeth, dottera til Felemakaren. Eit liv som ville blitt gløymt om ikkje Edvard Hoem løfta henne ut av mørket. No løfter vi henne inn på scena og inn i scenelyset. Hoem skriv så tett på menneskelivet, på det vonde og vanskelege, men også gledene og dei gode augneblinkane. Det er over 150 år sidan Julie Elisabeth levde, men Edvard skildrar tankane og vala med ein presisjon som gjev gjenklang i liva våre i dag. Vi lever oss inn i det store dilemmaet hennar og ser våre eigne liv i parallell, seier Kristian Lykkeslet Strømskag som er teatersjef ved Teatret Vårt.

– Anne Wiig står åleine på ei scene som brått endrar seg frå Christiansund til Bergen, frå reiser over havet og inn i det stille rommet rett før døden kjem. Wiig tek oss med på heile livsreisa til Julie Elisabeth – med veksling frå den stille og nære monologforma til kraftfulle møte og intense dialogar. Forteljinga blir ramma inn av scener der natur, hav og vilt ver slår oss over ende. Og så landar vi i augeblikk av strålande ver, der lyset, lufta og himmelen gjev rom for den stille ettertanken. Slik er det på Vestlandet – der veret følgjer livet, og livet følgjer veret.

Anne Wiig ber heile livsreisa aleine på scena - frå svaberga i Kritiansund, til det stille rommet der livet går mot slutten i Bergen. Ei sterk, levande og nært fortald teateroppleving der éi stemme rommar eit heilt liv.

– Da teatersjef Strømskag ringte og sa at teatret ville setta opp ein monolog basert på min roman Husjomfru, svarte eg ja med ein gong, og no berre gleder eg meg over at det kan skje så fort, seier Edvard Hoem. Denne teatersjefen salar ikkje ein dag og rir ein annan! Han salar og rir på same dag. Boka om felemakarens yngste dotter vil eg kalle ei overskotsbok, som kom ut av det langvarige arbeidet med familiehistoria mi på begge sider av Atlanteren, og som eg lenge ikkje forstod at eg måtte skrive. Det faktiske grunnlaget er mindre enn i mange av dei andre bøkene i serien, men vi veit kven ho arbeidde for, og dei veit vi mykje om. Dei rike familiane som Julie tente hos dannar ramma om eit spesielt kvinneliv som mange også i vår tid vil kjenne seg igjen i. Den tyske utgåva av Husjomfru, Die Hausmamsell kom inn døra her om dagen. Ei framifrå omsetting opnar døra for Julie til eit stort publikum.

– Dette er den tredje oppsetninga Teatret Vårt gjer med utgangspunkt i bøkene i min slektskrønike. Frå før har teatret sett opp Slåttekar i himmelen, og Jordmor på jorda.

– Eg hadde ei lang historie på Teatret Vårt før det. Teatret framførte i 1973 mitt stykke Kvinnene langs fjorden og Der storbåra bryt i 1979. Så kom det ein periode med både sigrar og nederlag. Teatret har alltid vore min store kjærleik, men stor kjærleik er ikkje alltid lykkeleg kjærleik!
Men no ser vi berre framover, og eg ønsker teatret og den unge hovudrolleinnehavaren alt godt, avsluttar Hoem.